Şair ve yazar olan Hilmi Yavuz 1936 İstanbul doğumludur. İstanbulda Kabataş Erkek Lisesini bitirdi (1954), bir süre gazetecilik yaptı. İngilterede BBC Radyosunda çalıştığı yıllarda (1964-1969) Londra Üniversitesi edebiyat Fakültesi Felsefe Bölümünde yüksek öğrenimini tamamladı.
Dönüşünde Cumhuriyet, Milliyet, Yeni Ortam gazetelerine (bir kısmı Ali Hikmet ismiyle) eleştiriler, incelemeler yazdı. Şimdi Mimar Sinan Üniversitesinde Uygarlık tarihi, Boğaziçi ve İstanbul Teknik Üniversitesinde felsefe dersleri veriyor.
Şiire başlayışı lise sıralarında Dönüm Dergisindedir (1952/53).
İlk kitabı Bakış Kuşu (1969) idi. Bedrettin Üzerine Şiirler (1975) kitabındaki şiirleriyle güçlü bir atılım yaptı. Sanatının esansını yoğun modern şiirden ve kültür tarihimizin kaynaklarından damıttı. Doğu Şiirleri (1977) bu yatırımın kanıtıdır. Bu kitabı Yaz Şiirleri (1981), Gizemli Şiirler (1984), Zaman Şiirleri (1987), Söylen Şiirleri (1989), Ayna Şiirleri (1992) ve Çöl Şiirleri (1996) izledi. Toplu Şiirlerini iki ciltte derledi. Gülün Ustası Yoktur 1993 ve Erguvan Sözler (1993). Deneme ve incelemelerinden bir bölümünü Felsefe ve Ulusal kültür (1975), Roman Kavramı ve Türk Romanı (1977), Kültür Üzerine (1987), Felsefe Üzerine (1987), Yazın Üzerine (1987), Denemeler Karşı Denemeler (1988), Dilin Dili (1991) ve İstanbul Yazıları (1991) adlı yapıtlarıdır. Üç anlatı yazdı: Taormina (1990), Fehmi K.nın Acaip Serüvenleri (1991) ve Kuyu (1994). Okuma Notları (1992), İstanbulu Dinliyorum (1993) ve Ah Kadınlar (1996) adlı üç kitabı daha vardır. Doğu Şiirleri ile 1978 Yeditepe Şiir Armağanını, Zaman Şiirleri ile de 1987 Sedat Simavi Edebiyat Ödülünü kazandı.
|