Nihat Aydın Yazdı: Erdoğan ve Bahçeli’nin Ortak Ufku: Milli Dirayet, Siyasi Birlik ve Terörsüz Yarınlar

Son dönemde ortaya koyulan Terörsüz Türkiye Projesi, ülkemizin hem iç güvenlik hem de bölgesel barış bağlamında yeni bir döneme girdiğinin işareti sayılabilir. Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın “Önce Terörsüz Türkiye, ardından Terörsüz Bölge” şeklindeki vurgusu sürecin yalnızca askeri ya da güvenlik temelli olmadığını, aynı zamanda sosyal, ekonomik ve diplomatik yönleri olan bir strateji olduğunu gösteriyor. Bu bağlamda, süreçte devletin kendini finans-fetretmiş bir aktör olmaktan çıkarıp, toplumsal uzlaşı ve yeniden inşa boyutlarını da ön plana çıkardığı düşünülmelidir.

İlk olarak, projenin sahadaki alınan bazı somut kararlarla desteklendiğini görüyoruz. Örneğin AK Parti sözcüsünün açıklamasında “hedefe ulaşılması için kritik bir eşik geçilmiştir; bundan sonrasında PKK’nın tüm şubeleri ve illegal …” ifadeleri yer alıyor. Aynı şekilde, örgütün silah bırakma ve fesih kararına dair Analiz Merkezi’ndeki değerlendirmeler sürecin önemli bir kırılma noktası olduğunu belirtmekte. Bu gelişmeler, projenin sözde değil fiili olarak ortaya konduğunu gösteriyor ki bu da siyasi iradenin güçlü durduğuna işaret eder.

Bu bağlamda liderlik rolüne baktığımızda, Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın süreci bir pazarlık veya ödül mekanizması olarak görmediğini; aksine devletin kararlılıkla bu süreci yürüttüğünü net biçimde vurguladığını görüyoruz. “Proje bir müzakerenin, bir pazarlığın, bir al-ver sürecinin neticesi değildir” şeklindeki ifadesi bunu açıkça ortaya koyuyor. Ayrıca, Devlet Bahçeli’nin de özellikle ulusal birlik ve devlet-egemenliği perspektifinden süreçte aktif ve destekleyici bir konum aldığı, “terör örgütünün kendini feshetmesi” çağrılarıyla gündeme geldiği bilinmektedir. Bu birleşik siyasi irade, devlet-proje yaklaşımını güçlendiren bir unsur olarak öne çıkıyor.

Bu tür bir büyük vizyonun gerektirdiği yasal ve kurumsal düzenlemeler devreye alınmalıdır. Zira yalnızca silahların bırakılması tek başına yeterli olmayacaktır; örgütün kontrol alanından ötede dönüşümünün sağlanması, ülke dışına çekilmesi ya da etkisiz hale getirilmesi için hukuki altyapının hazırlanması elzemdir. Erdoğan’ın “yasal ihtiyaçları konuşmaya başlayacağız” şeklindeki açıklaması bu ihtiyacın fark edildiğini gösteriyor. Bu düzenlemeler, terör örgütünün dış güçlerle ilişkilerinin kesilmesi, finansman kanallarının kapatılması, üyelerin rehabilitasyonu gibi adımları içermelidir.

Toplumsal boyutu ihmal edilmemelidir; çünkü terör yalnızca güvenlik meselesi değil, aynı zamanda toplumsal travma ve bölgesel kalkınma sorunudur. Proje kapsamında sosyal dönüşüm, eğitim-istihdam hamleleri, geçmişin yaralarının sarılması için adımların atılması gerekir. Yapılan analizlerde de “salt güvenlik odaklı değil, insani, sosyal ve ekonomik boyutları da içeren kapsamlı bir strateji” olduğu vurgulanıyor. Bu örneğin Doğu ve Güneydoğu’daki yatırım, altyapı ve istihdam projeleriyle eşzamanlı yürütülmesi gerekir.

Projenin zamanlaması ve bölgesel arka planı da dikkate alındığında, örgütün ülke dışına çekilmesi veya etkisinin sınırlandırılması açısından kritik bir fırsat doğmuştur. Uluslararası raporlar örgütün Irak-Kuzey Irak bölgesine doğru çekildiğini ve Türkiye’nin de sahada baskı kurarak bu süreci tetiklediğini bildiriyor. Bu durumda devletin hem diplomatik hem askeri manevra kabiliyeti artmış, terörü yalnızca yerel değil bölgesel düzeyde ele alma imkânı doğmuştur.

Sonuç olarak, Terörsüz Türkiye projesi, yalnızca bir söylem değil; güçlü siyasi irade, kapsamlı strateji ve adeta devlet iradesinin tüm kurumlarında eşzamanlı yürütülen bir hamle olarak karşımıza çıkıyor. Erdoğan-Bahçeli ekseninde ortaya konan bu birlik, hem milli birlik mesajı taşıyor hem de devletin “terörle mücadele” alanındaki geleneğini dönüştürme potansiyeli barındırıyor. Ancak başarıya ulaşması için, yasal düzenlemelerin hızla tamamlanması, toplumsal kalkınma projelerinin entegre edilmesi ve örgütün tamamen dış çekilmesiyle somut adımların atılması gereklidir. Bu büyük vizyonun gerçekleşmesi halinde Türkiye uzun yıllar süren bir yarayı kapatabilir ve bundan tüm toplum hem siyasi ve ekonomik hem de sosyal ve kültürel olarak kazançlı çıkabilir.