Ağrı’da belediyecilik anlayışı son aylarda ilginç bir hâl aldı. Her yapılan iş, her açılış, her paylaşım “ilk kez yapılıyormuş” gibi sunuluyor.
Elbette ki belediyeye kazandırılan her araç, her hizmet kıymetlidir; bu şehir ağır bir coğrafyada ayakta duruyor ve her makine her kepçenin önemi çok büyük. Buna diyecek sözümüz yok.
Ancak bazı gerçeklerin bile isteye unutturulmasına da göz yumacak değiliz.
Geçtiğimiz gün törenle tanıtılan araçların bir kısmı zaten Çevre, Şehircilik ve İklim Değişikliği Bakanlığı tarafından hibe olarak gönderildi. Belediye kasasından beş kuruş çıkmadı. Bunu söylemek ayıp değil; aksine şeffaflıktır. Ama bunu söylemeyip sanki belediyenin büyük başarısıymış gibi pazarlamak siyasi bir tercihtir.
Fakat meselenin özü araç değil, hafızalardan silinmek istenen bir dönem.
Bu şehir üç yıl önce 200 araçlık dev bir filoya kavuştu.
• 120 adet şehir içi dolmuş
• 80’e yakın hizmet ve şantiye aracı
• İlk kez alınan binek araçlar, kazıcılar, kepçeler…
ÖTV’siz alımlar yapılarak Ağrı Belediyesi tarihinde görülmemiş bir araç altyapısı kuruldu.
Bugün belediye başkanlığı makamının ve makam artçısı araçların kaynağı da aynı dönemdir, unutanlara duyurulur.
Bu araçlarla bir dönem ücretsiz taşıma yapıldı; zarar edilmesine rağmen sosyal belediyecilik adına devam edildi.
Peki, bugün “sosyal belediyecilik” yapması beklenen DEM Partili belediye ne yaptı?
Daha ilk ayda toplu taşımaya %500 ile %1000 arasında zam bindirdi.
Vergilere, harçlara, emlak ve ulaşım kalemlerine yağmur gibi zam yaptı.
Peki hizmet?
Hizmetin büyük bölümü yine “hazırdan”…
Asfalt?
Savcı Sayan döneminde kurulan asfalt plenti olmazsa bugün bir karış yol yapılamazdı.
Ulaşım?
Bugün övünülen araç parkının omurgası önceki dönemden.
Kent Meydanı?
33 milyonluk (!) bir onarım ihalesi…
Yeni proje yok, temel yok. Sadece yenileme, sadece makyaj.
Ama bunların hepsi bir yana, en çarpıcısı TOKİ bölgesinde yapılan ve dillere destan olan köprü meselesidir.
Bu köprü, kayyum döneminde projelendirilmiş, Savcı Sayan döneminde DSİ’ye defalarca yapılan baskılarla programa alınmış;
Ekrem Çelebi’nin bizzat girişimleriyle onayı çıkmış;
DSİ tarafından da yaklaşık 30 milyon maliyetle yapılmış bir eserdir.
Bugün bu köprü üzerinden trafik akıyor.
Hazal Aras ne yaptı?
Açtı, kurdeleyi kesti, şovunu yaptı ve hamasetiyle köprüyü kendine mal etti.
Yetmezmiş gibi bir de üzerine asfalt dökerek “biz yaptık” edasıyla göğsünü gere gere paylaştı.
İşte buna siyasette kurnazlık denir.
Ve evet, bu konuda Hazal Aras’ı kutlamak gerekir:
Demek ki siyasetin kitabını iyi okumuş.
Fakat burada bir başka eksik var:
Bu köprü AK Parti döneminin eseriydi.
Valilik sahiplenmedi.
AK Parti’nin il başkanlığı sahiplenmedi.
Köprü kendi kaderine terk edildi.
Bu boşluğu Hazal Aras çok iyi gördü, doldurdu, fırsatı değerlendirdi.
Gelelim belediyeciliğin özüne…
Bu şehirde konuşulan üç temel hizmet var:
-Araç Parkı
-Belediye Hizmet Binası
-Asfalt ve yol çalışmaları
Üçünün de mimarı önceki dönemdir.
Hazal Aras’ın kendi eliyle başlattığı bir temel, bir proje, bir vizyon hâlâ ortada yok.
Belediye hizmet binası hâlâ yok.
Kayyum döneminde başlatılan modern hizmet binası ve otopark projesi hâlâ rafta duruyor.
O proje yapılacağına gidildi, kent meydanına üç kafe konduruldu.
Kafeleri kimin işleteceği bile şimdiden merak konusu…
Asfalt mı?
Savcı Sayan’ın plantinden çıkan asfalt dökülüyor.
Ulaşım mı?
Araçların çoğu önceki dönemden.
Köprü mü?
DSİ yaptı, önceki dönem projelendirdi.
Hizmet binası mı?
Temel bile yok.
Bugün Ağrı Belediyesi’nin yaşadığı dönem, belediyeciliğin belki de en kolay dönemidir. Çünkü her şey Hazal Aras’ın önüne altın tepsiyle konmuştur.
Ama bu tepside sunulan hizmetlerin üstüne yeni bir şey koymak gerekirdi.
Hiç değilse bir temel…
Bir hizmet binası temeli…
Bir proje başlangıcı…
Keşke Hazal Aras görev süresi bitmeden, sadece bir tek hizmet binasının temelini atsa…
O zaman burada ilk ben alkışlardım.
Ama bugün görünen tablo nettir:
Hazal Aras, hazıra konan hizmetleri kendine mal etmekte mahir…
Ancak Ağrı’ya yeni bir eser kazandırmakta sınıfta kalmıştır.
💬 Yorumlar (0)
Henüz yorum yapılmamış. İlk yorumu siz yapın!